Kiedy słyszymy słowa “style przywiązania“, pierwszym skojarzeniem, które prawdopodobnie przychodzi nam na myśl – są związki. Kiedy ludzie myślą o związkach, zazwyczaj odnoszą się do związków intymnych, relacji rodzic-dziecko lub przyjaźni. Jednak wzorce przywiązania mogą mieć wpływ na nasze codzienne życie poza rodziną czy intymnymi relacjami.

Nasz styl przywiązania może wpływać na sposób, w jaki funkcjonujemy i działamy w miejscu pracy. Dzieje się tak głównie dlatego, że nasze środowisko pracy obejmuje relacje społeczne i dynamikę społeczną.

Jak dużo wiemy o stylach przywiązania w miejscu pracy?

Jednymi z pierwszych badaczy, którzy zastosowali teorię przywiązania Johna Bowlby’ego do dynamiki społecznej w miejscu pracy byli Hazan i Shaver (1990). Odkryli oni, że ta sama dynamika przywiązania (która jest omawiana w kontekście relacji intymnych i rodzinnych) jest widoczna w relacjach ludzi ze współpracownikami i liderami.

Pozabezpieczny styl przywiązania ma trzy główne typy:

Typ lękowy – ma tendencję do intensywnego martwienia się o związki. Ludzie z tym stylem przywiązania mają tendencję do bycia niepewnymi siebie, mają niską samoocenę i mają potrzebę bycia w związkach i polegania na innych. Takie osoby są często „przylepne” i potrzebujące, analizują i zastanawiają się nad znaczeniem tego, co mówią i robią inni, a także są zwykle niespokojne i zestresowane tym, jak są postrzegane.

Typ unikający – jest niezależny, pewny siebie i samowystarczalny – przynajmniej tak się wydaje. Osoby o tym stylu przywiązania nie chcą lub nie potrzebują polegać na innych: chcą mieć kontrolę. Osoby takie mogą być zdystansowane i obojętne w relacjach z innymi: raczej nie otwierają się przed innymi, zwłaszcza jeśli chodzi o wyrażanie prywatnych myśli czy emocji.

Typ zdezorganizowany – jest swego rodzaju mieszanką dwóch pozostałych pozabezpiecznych stylach przywiązania. Osoby z tym wzorcem mają tendencję do przełączania się pomiędzy zachowaniami lękowymi i unikającymi. To często sprawia, że trudno jest ludziom wokół nich przewidzieć, jak zachowa się w danej chwili ta osoba i nigdy nie wiedzą, co będzie dalej.

Jak Twój styl przywiązania wpływa na Ciebie jako pracownika?

Lękowe przywiązanie w miejscu pracy

Według badań, posiadanie lękowego stylu przywiązania może skutkować problemami w miejscu pracy. Problemy te wynikają zazwyczaj z niskiej samooceny i wysokiego poziomu niepewności, obaw i zwątpienia w siebie. W rezultacie taki pracownik może nieustannie poszukiwać aprobaty u swoich współpracowników.

Osoby z lękowym stylem przywiązania mogą dużo inwestować w relacje interpersonalne w pracy. Mogą również bardzo starać się być lubianymi przez wszystkich i dostosowywać się do życzeń grupy, aby uniknąć konfrontacji. Wykazują one również silny lęk przed negatywnymi informacjami zwrotnymi, które mogłyby być szkodliwe dla ich tak już negatywnego obrazu własnej osoby. Tak więc dopasowanie do grupy, bycie lubianym przez wszystkich oraz otrzymywanie uznania i pochwał za swoją pracę są priorytetami dla pracownika z tego typu stylem przywiązania. Lękowo przywiązany pracownik może wykazywać niezdolność do samodzielnej pracy i polegać w dużej mierze na zespole, aby ukończyć swoje zadania.

Stres interpersonalny, którego doświadczają osoby lękowo przywiązane, może mieć również negatywny wpływ na to, jak czują się w swojej pracy. Tacy pracownicy mogą czuć się niedoceniani, a przez to niezadowoleni ze swojego zajęcia. Mają większe ryzyko wystąpienia epizodów wypalenia zawodowego.

Potencjalne trudności współpracowników z lękowym stylem przywiązania:

1. Ciągła potrzeba akceptacji ze strony grupy i poszukiwanie aprobaty.
2. Silny lęk przed odrzuceniem i negatywną oceną.
3. Spolegliwość na prośby grupy.
4. Wzmożone pragnienie bliskości interpersonalnej i inwestowania w relacje społeczne.
5. Negatywne postawa dotycząca zachowań lidera.
6. Mniejsza zdolność do samodzielnej pracy i nadmierne poleganie na liderze.
7. Traktowanie informacji zwrotnych jako krytyki.
8. Ciągłe poczucie niedocenienia i niezadowolenia.
9. Wyższy poziom wypalenia zawodowego z powodu potrzeby akceptacji zespołu.
10. Bezproduktywne zachowania w pracy i chęć rotacji pracowników.

Zalety posiadania lękowego przywiązania w pracy

Pomimo wielu trudności, istnieją również zalety posiadania w zespole pracowników o lękowym stylu przywiązania. Ze względu na ich hiperczujność (ekstremalną wrażliwość i czujność na otoczenie), osoby o lękowym stylu przywiązania mogą być genialne, jeśli chodzi o wykrywanie zagrożeń, ryzyka i oszustw. Ponadto, ze względu na potrzebę bycia akceptowanym przez grupę, lękowo przywiązany pracownik jest często wysoce autorefleksyjny i świadomy własnych braków i słabych punktów. W związku z tym nieustannie poszukuje sposobów na poprawę swojej pracy i wyników, a tym samym staje się lepszy w swojej pracy i wzmacnia swoje umiejętności. Co więcej, lękowo przywiązany pracownik stara się bardzo, by nie sprawiać kłopotów. Ze względu na chęć przynależności do grupy i bycie pozytywnie postrzeganym, osoby te prawdopodobnie dostosują się do dominujących życzeń grupy roboczej, a tym samym stworzą mniej tarć w miejscu pracy.

Unikający styl przywiązania w miejscu pracy

Pracownik z unikającym stylem przywiązania, zdecydowanie nie jest typem społecznym w pracy. Nie szuka bliskości ze współpracownikami czy liderami i nie polega na wsparciu społecznym. Osoby unikające mogą nawet negatywnie postrzegać ludzi w swoim środowisku pracy, w tym szefa. Mają tendencję do postrzegania działań grupowych jako mało ambitnych i poniżej ich poziomu oraz wykazują ogólną nieufność wobec innych.nOsoby o unikającym stylu przywiązania wolą pracować samodzielnie. Czasami mogą używać pracy jako pretekstu do unikania spotkań towarzyskich z grupą. Nie chcą nawiązywać silnych więzi ze współpracownikami i mają tendencję do stawiania niezależności na szczycie swoich priorytetów.

Potencjalnym zagrożeniem dla atmosfery w miejscu pracy jest to, że pracownicy unikający mogą być odporni na przywództwo, krytyczni wobec swoich przełożonych lub liderów i mało skłonni do podporządkowania się grupie. Z tych powodów, w przeciwieństwie do pracowników lękowych, osoby unikające mogą być w pewnym stopniu “rozrabiakami” w miejscu pracy.

Potencjalne trudności związane z posiadaniem unikającego współpracownika

1. Przejawia mniej pozytywnych, a więcej negatywnych emocji.
2. Unika bliskości interpersonalnej i zadań grupowych, woli pracować sam.
3. Zdystansowany, wykorzystuje zaangażowanie w pracę, aby uniknąć kontaktów towarzyskich.
4. Negatywne postrzeganie i krytyka wobec lidera.
5. Odporność na przywództwo i nowe informacje (przy formułowaniu sądów).
6. Nieufność wobec innych współpracowników i wobec lidera.
7. Nieumiejętność proszenia pomoc ze strony innych.
8. Nieprzystosowanie się do życzeń grup.

Zalety posiadania unikającego stylu przywiązania w pracy

Unikający współpracownik w Twoim zespole może przynosić duże korzyści. Nawet jeśli czasami często jest “samotnym wilkiem”, może on nadal być wielkim atutem dla grupy. Unikająco przywiązani pracownicy mogą być świetni, jeśli chodzi o reagowanie szybko, skutecznie i bez wahania – zwłaszcza w sytuacjach zagrażających i niebezpiecznych. Potrafią szybko wykrywać zagrożenia i sprawnie radzić sobie z niebezpieczeństwem.

Osoby o unikającym stylu przywiązania są zwykle najszybsze w działaniu. Mogą też przyczynić się do zwiększenia produktywności i ogólnej koncentracji grupy. Kiedy zbliża się termin, są skłonni od razu do wykonania zadania. Co więcej, wolą pracować niezależnie i są w tym dobrzy. Nie potrzebują rozległego nadzoru ani “niańczenia”, aby wykonać swoje zadania.

Bezpieczny styl przywiązania w miejscu pracy

Ogólnie rzecz biorąc, bezpieczne przywiązanie przynosi szereg korzyści we wszystkich rodzajach kontekstów społecznych, w tym w środowisku pracy. Pracownicy o bezpiecznym przywiązaniu mają łatwiej, jeśli chodzi o relacje interpersonalne w pracy – czy to z kolegami, przełożonymi, czy liderami. Pracownicy bezpiecznie przywiązani czują się komfortowo i są dobrzy w tworzeniu silnych więzi, a inni w miejscu pracy generalnie postrzegają ich jako wartościowych członków grupy.

Bezpiecznie przywiązani pracownicy są określani jako: najmniej skłonni do odkładania pracy na później, najmniej skłonni do doświadczania trudności w realizacji zadań i najmniej skłonni do obaw przed porażką i odrzuceniem ze strony współpracowników. Stwierdzono również, że częściej wykazują się ufnością wobec liderów i mają pozytywne postrzeganie ich zamiarów.

Pracownicy o bezpiecznym stylu przywiązania wykazują wysoką satysfakcję z pracy, warunków pracy i współpracowników. Osoby takie zgłaszają również lepsze samopoczucie i mniej objawów chorób (fizycznych i psychicznych), w porównaniu z pracownikami o pozabezpiecznym stylu przywiązania.

Korzyści wynikające z posiadania współpracownika o bezpiecznym przywiązaniu

1. Czują się komfortowo i są dobrzy w tworzeniu silnych więzi.
2. Współpracownicy postrzegają ich jako wartościowych członków grupy.
3. Są najmniej skłonni do odkładania pracy na później.
4. Niskie prawdopodobieństwo, że mają trudności z wykonaniem zadań.
5. Najmniej obawiają się porażki i odrzucenia ze strony współpracowników.
6. Częściej okazują zaufanie wobec liderów i ich intencji.
7. Wykazują wysokie zadowolenie z pracy, warunków pracy i współpracowników.
8. Lepsze samopoczucie i mniej objawów chorób (fizycznych i psychicznych).

A co z dezorganizowanym stylem przywiązania?

Jak pewnie zauważyłeś, ten wpis dobiega końca, a my nadal nie poruszyliśmy tematu grupy osób, które mają zdezorganizowany styl przywiązania. Dlaczego?

Niestety, dotychczasowe badania nie skupiały się na tym typie przywiązania, prawdopodobnie dlatego, że zawiera on w sobie zarówno lękowy, jak i unikający styl przywiązania.

Jeśli dana osoba ma zdezorganizowany styl przywiązania, prawdopodobnie identyfikuje się z cechami charakterystycznymi dla obu lękowych i unikających stylów przywiązania. Zazwyczaj zdezorganizowana jednostka przełącza się pomiędzy wysokim lękiem a wysokim unikaniem. Dlatego ich zachowanie w miejscu pracy może być niejednoznaczne i sprzeczne.