7 mitów na temat psychoterapii

Osoby niezwiązane z psychologią mają prawo opierać swoją wiedzę na tym, co udało im się usłyszeć na temat psychoterapii. Istnieją niestety mity, powtarzane wielokrotnie w społeczeństwie. Przez ich wpływ na terapię zgłasza się mniej osób, niż powinno. Dzisiaj weźmiemy na tapet 7 takich mitów.

„Idź się leczyć” – terapia jest dla ludzi nienormalnych

Niestety dla niektórych ludzi, wysłanie kogoś do psychologa, psychoterapeuty lub psychiatry jest obrazą. Nasza głowa choruje tak, jak nasze ciało. Skoro nie mówimy do nikogo „idź do internisty” w ramach obrazy, czemu mówimy tak o specjalistach zajmujących się zdrowiem psychicznym? Terapia jest formą pomocy, która przynosi wiele korzyści. Umiejętność skorzystania z niej i pracy nad sobą jest godna pochwały, nie jest w żaden sposób umniejszająca.

„Chodzą na terapię = mają beznadziejny związek”

Korzystanie z terapii par świadczy o chęci rozwoju swojej relacji. W każdym związku pojawiają się trudniejsze momenty. Nie kryzysy stanowią o jakości związków, tylko sposób w jaki sobie z nimi radzimy. Korzystanie z pomocy specjalisty świadczy o aktywnym szukaniu poprawy. W dodatku na psychoterapię dla par można zgłosić się, zanim nasza relacja jest w bardzo słabej kondycji, a gdy pojawiają się pierwsze trudne chwile, z którymi nie wiemy jak sobie poradzić. Można chcieć nauczyć się lepszej komunikacji, popracować nad bliskością, która może zgubiła się na przestrzeni lat. Pójście na terapię nie jest porażką, a szansą.

Psychoterapia jest dla osób z poważnymi zaburzeniami psychicznymi

Przez ten mit wiele osób, które mogłyby bardzo skorzystać na psychoterapii, nie decyduje się na nią. Wydaje się im, że ich problemy „nie kwalifikują się” do specjalisty. Z psychoterapii mogą korzystać osoby w pełni zdrowe, które jednak odczuwają pewne trudności w życiu. Praca ze specjalistą może pomóc przy niskiej samoocenie, trudnościach w wyznaczaniu granic, pogubieniu życiowym, problemach z bliskością, zaufaniem.

Co ktoś obcy może powiedzieć o mnie, czego sam nie wiem

Po pierwsze psychoterapeutę można w pewien sposób porównać do przewodnika, który pomaga nam w podróży przez samego siebie. Nie podaje on nam na tacy odpowiedzi na temat nas samych. Jednak poprzez pytania i rozmowę pomaga nam odkryć to, czego sami nie dostrzegamy. Nie da się być obiektywnym wobec samego siebie. W dodatku patrzymy na świat przez pryzmat naszych przekonań. Może to powodować czasami zniekształcenia myślowe, gdy fakty od razu interpretujemy zgodnie z naszymi przekonaniami i jesteśmy pewni, że tylko w taki sposób można na nie spojrzeć. Przykładem może być to, gdy uważamy, że ludzie z natury są źli i neutralne sytuacje traktujemy jako zagrożenie lub gdy uważamy coś na temat danej płci i wszystkie zachowania interpretujemy pod tym kontem. W trakcie psychoterapii sprawdzamy czemu myślimy tak, a nie inaczej. Skąd się wzięły nasze przekonania na temat świata i czy na pewno nam służą.

 Nie potrzebuję rad od obcej osoby

To jest podobny punkt do poprzedniego. Psychoterapeuta nie udziela rad. Nie mówi nam, jak mamy postępować, nie daje gotowych rozwiązań. To my jesteśmy odpowiedzialni za swoje zachowania i decyzje. Celem psychoterapii jest nauka samego siebie i korzystnych sposób radzenia sobie z różnymi sytuacjami. Gdyby psychoterapeuta podawał nam gotowe rozwiązania, to nic trwale by się nie zmieniło. Po wyjściu z gabinetu działalibyśmy tak, jak do tej pory i bylibyśmy uzależnieni od zdania naszego terapeuty.

Psychoterapia nie działa

Przeprowadzono na temat wiele badań, które udowadniają poprawę funkcjonowania dzięki psychoterapii na poziomie 75-80 % („Wprowadzenie do psychoterapii”, R. Antkowiak). Na skuteczność psychoterapii mają wpływ takie czynniki, jak zaangażowanie pacjenta, jego dopasowanie z terapeutą, gotowość na zmiany, wytrwałość, umiejętności terapeuty. Stwierdzenie jednak, że psychoterapia nie przynosi efektów, jest niezgodne z faktami.

Po psychoterapii będę szczęśliwy

Celem psychoterapii nie jest eliminacja trudnych emocji z życia, ale nauka korzystnych sposobów radzenia sobie z nimi i przede wszystkim, akceptacji ich. Na drodze każdego pojawiają się trudności, możemy pracować nad tym, jak na nie reagujemy. W dodatku progres w psychoterapii nie jest jednostajny. Przypomina bardziej ten, z wykresu poniżej. Napotykane trudności w trakcie terapii pozwalają na mierzenie się z nimi z pomocą specjalisty. Sama psychoterapia nie zawsze jest przyjemnym procesem, czasami musimy zmierzyć się z bolesnymi faktami lub przewartościować swoje myślenie. Rozwój nie jest prosty, ale jest tego warty.

Mity na temat psychoterapii mogą sprawiać, że ludzie wstydzą się przyznać do swoich trudności lub pracy nad sobą oraz mogą prowadzić do nieleczenia zaburzeń, nie sięgania po pomoc. Warto weryfikować swoje przekonania na temat psychoterapii i edukować. Psychologia jest stosunkowo nową nauką, dynamicznie rozwijającą się nauką, która ma coraz większe znaczenie dla funkcjonowania społeczeństwa.